Bushcraft Jaaropleiding - Weekend 3
Blogger Sabrina aan het woord:
Bloemen, bomen, kruiden... Drie dagen ondergedompeld door Koen in de wereld van wilde planten en kruiden. Wat een ervaring ben ik weer rijker.
Met een volle rugzak trok ik vrijdagavond richting Bagimont. De rit was lang, maar oh zo waard! Wat een rit! Langs slingerweggetjes gingen we steeds hoger en hoger richting een pittoresk dorpje, waar de tijd leek stil te hebben gestaan. Adembenemend.
Een bordje: Bagimont! We zijn er.
Wildpluk Weekend tijdens de jaaropleiding;
Het weerzien met de groep was zoals steeds heel erg fijn.
Samen trokken we richting het kamp, nog niet wetende wat ons te wachten stond.
Het team van outdoorschool ontving ons met een brede glimlach.
Veel tijd om te landen was er niet.
De koffie en soep stonden al te pruttelen boven het kampvuur. En voor ik het goed en wel besefte, stonden we even later in het bos samen met Koen, die ons al een hint gaf over wat ons de komende dagen te wachten stond.
Vermoeid, maar met een gelukzalig gevoel, trok ik de rits van mijn slaapzak dicht na fijne gesprekken rond het kampvuur als afsluiter.
De vogels wekken mij om 5:30 uur. Het vuur staat al te knisperen en de koffiegeur vult mijn neus.
Hmmm. Ik word hier zo ontzettend blij van.
De volgende ochtend:
Ik voel de vermoeidheid van sommigen in de groep, maar Koen weet al snel de groep te motiveren.
Na een stevig ontbijt staan we alweer midden in het bos planten te determineren.
Wat een kennis heeft deze man. Hij krijgt de groep helemaal stil. Nagelkruid, hondsdraf, dove netel, rapunzel...
Terug in het kamp toveren we met Koens recepten wilde planten en kruiden om in eetbare lekkernijen.
We drinken water uit de beek en gaan helemaal back to basics. En neem dat maar letterlijk.
Hoe ik als vrouw om ga met de beperkte hygiënische middelen midden in het bos?
Wassen doe ik in het ijskoud stromende beekje, of in alle privacy van mijn tent met wat warm water uit mijn thermos en biologisch afbreekbare zeep.
Het toilet is een droogtoilet dat wat afgeschermd staat van de inkijk van het kamp.
Je wordt al heel snel net dat beetje minder preuts en verlegen.
Ook dat is, grenzen verleggen. En daar zijn we toch allemaal deels voor hier?
We zijn weer op pad om een nieuwe lading planten te ontdekken.
Onderweg worden we aangesproken door dorpsbewoners over de impact van wildplukken op de natuur.
Echter worden we net heel erg bewust gemaakt door Koen om altijd enkel voor jezelf te plukken, en met respect voor de natuur.
Staan er minder dan tien planten? Blijf er dan af.
We trekken de plant ook niet uit maar nemen enkel de eetbare blaadjes of bloemen mee.
Zo plegen we geen roofbouw op dit prachtige stukje natuur. Ben je geprikkeld om zelf aan wildplukken te doen? Doe het dan niet zomaar, maar volg eens een workshop wildplukken mee. Er is immers ook nog het gevaar van niet-eetbare, giftige en zelfs dodelijke planten of kruiden.
De avond valt. De nachtactiviteit begint. Alleen in stilte zitten in het bos. Een bos dat voor mij onbekend is. Vol wilde dieren, geluiden en indrukken. Krakende takjes, de roep van een bosuil.
De stilte valt over het bos, de luid kwetterende vogels zijn plots stil. De stilte is bijna oorverdovend.
Enkel je eigen hartslag en ademhaling. Zouden we een wild dier spotten?
De oefening is vooral bedoeld om even met jezelf te zitten.
Ik zit wel vaker in stilte in het bos, maar het donker geeft daar toch net een andere dimensie aan.
Iets na middernacht kruipen we weer onze tent of hangmat in.
Om 5:30 uur staat iemand hout te hakken. Ik rits mijn tent open en giet mezelf een lekker kopje koffie in. Hmm. Ik trek er even alleen op uit. De stilte van het bos doet wat met een mens. Terug in het kamp voel ik de irritatie van sommige groepsleden. Een weekend samenleven met zestien anderen is niet te onderschatten.
Loslaten wat je dient, dat is wat ik vooral geleerd heb tijdens het samenzijn in groep. Stilaan komt de harmonie weer terug en neemt Koen ons voor een laatste maal op pad.
We eten koekjes van dovenetel, maken soep van zevenblad, een dessertje van fruit met paardenbloemblad, en zoveel meer!
Wat een weekend. Mijn hoofd, hart en ziel zijn weer gevuld. Ik ga nu nog meer met mijn neus in het groen zitten. Sorry, medewandelaars!
 |  |
Kleefkruid | Fruitsla met vlier en geel nagelkruid wortel |
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
x
